Mongoliereis deel 10

Vrijdag 5 oktober 2012. Vandaag wee op pad met de auto. Even omschakelen van het stadsleven naar het leven in de auto. Nog even ontbijt gehaald bij de bakker, zulk lekker brood zal ik wel een tijdje niet kunnen krijgen. De stad uit ging redelijk makkelijk, het blijft druk maar dat hou je. Ik wil vandaag tot vlakbij Velikiy Novgorod komen, daar is een mooi Kremlin dat ik morgen even wil bekijken. Ik vond een plekje aan het water maar ik vond het toch te dicht bij de mensen. Dus nog even een ander paadje uitproberen. De afslag naar links werd meteen heel slecht, dat is op zich goed want daar komt geen mens. Na nog geen 100 meter zat ik vast in de blubber. Ik ben denk ik wel een half uur bezig geweest om daar uit te komen. Scheppen, met zandplaten in de weer. Leuk maar niet als je moe bent en kamp wilt opslaan. Ik dacht ik moet niet dezelfde weg terug en er bleek een alternatief te zijn. Dat bleek echter een vrij diepe plas te zijn. Vol gas erdoor denk ik. Maar nee, ook hier bleef ik in steken. Een paar keer heen en weer zonder succes. Toen de diff-lock aan en een laatste poging. Ja, met veel geploeg en gespetter kwam ik door de kuil, maar daarna kwamik toch weer vast te zitten. Weer de zandplaten losgehaald en ook hier kwam ik weer uit. Toen het laatste stukje, maar helaas daar kwam ik ook weer vast te zitten. Toen ben ik maar naar het dorpje gelopen om hulp te halen. Het gaat me alleen niet lukken. De lokale bevolking vond het een grappig verhaal en vroeg zich af wat ik daar aan het doen was. Jagen, Vissen? Ik zeg nee ik zoek een slaapplaats. Rare mensen die toeristen. Enfin er kwam een traktor die mij er eenvoudig uitsleepte. Ik ben toen snel naar de plek bij de rivier gaan staan die ik in eerste instantie had bedacht. Zo kwam er een avontuurlijk einde aan een verder saaie reisdag.

Zaterdag 6 oktober 2012. Het regent als ik opsta. In Velikiy Novgorod even met een paraplu door het Kremlin gelopen, maar in de regen is alles zo droevig. Snel maar weer door richting Petrozavodsk, daar ligt een kerkje op een eiland (Kizhi Pogost) wat heel bijzonder schijnt te zijn. In de stad aangekomen heb ik de motorolie laten verversen. Ik het filter en de olie al maar had geen zin zelf te gaan knoeien zonder de juiste spullen. De Toyota dealer deed het met plezier en bijna alle monteurs stonden om de auto heen. Het leek wel of nog ze nooit zoiets hadden gezien. Morgen kijken of er een boot gaat naar het eiland.

Zondag 7 oktober 2012. Eerst even zoeken waar de boot vertrekt. Ik heb geen goede navigatie meer van dit gebied, dus een beetje op gevoel het centrum proberen te vinden. Vanaf daar heb ik een plattegrond van de LP en kan ik de haven vinden. Ik reed in 1x op gevoel naar het centrum. Gevraagd of er vandaag een boot naar Kizhi ging en dat bleek het geval. Vertrek om 11:30 en weer terug om 15:45. Prima tijden. Ik moest wat tijd doden en besloot maar even te gaan shoppen in een grote suup. Ik ben altijd blij als ik een grote suup tegen kom, die hebben tenminste alles. Het is koud vandaag maar het regent niet, prima dagje voor een wandeling op het eiland. Op Kizhi staat een houten kerk met 30 koepels. De grote kerk staat helaas in de steigers, sterker nog de onderste 2 meter van de kerk is weg en hij leunt op de steigers. Jammer voor de foto's. Het eiland is eigenlijk een groot openlucht museum. De dingen die je in de gebouwen ziet staan hebben we in Nederland ook (weefgetouw, spinnewiel, bedstede etc). We deden de dingen vroeger kennelijk op dezelfde manier zonder dat we dat van elkaar wisten. Om 17:00 weer terus vaste land en dezelfde slaapplaats als gisteren weer opgezocht. Morgen op weg naar Murmansk, ik wil toch wel een keer boven de poolcirkel komen.

Maandag 8 oktober 2012. Daar de afstand naar Murmansk nog ruim 900 kilometer is ga ik dat vandaag niet halen en zal het een weinig enerverende reisdag worden. Gelukkig ging na een uur het olie-bijvul-lampje branden. Meteen gestopt om te kijken wat er aan de hand was. Even peilen, ja inderdaad de peilstok geeft niets meer aan. Even kijken waar het lekt, aha het komt bij het oliefilter vandaan. Ik zag in de garage al een spoor van olie druppels toen de ze de auto uit de garage reden. Maar dat kwam van het verwisselen van het oliefilter, dan stroomt er altijd nog wat olie uit. Klonk op zich logisch. Ik check of het oliefilter wel goed vastzit, dat bleek het geval. Dan moet ie er maar even af om te zien wat er aan de hand is. Gelukkig had ik mijn oliefilter afdraai dingetje in de garage nog gerepareerd want die lag in alle onderdelen uit elkaar van het ranmelen. Toen het oliefilter eraf was zag ik het probleem. De rubberring van het oude filter was blijven zitten en lag er in stukken bij. Dat weggehaald en het oliefilter er weer op. Tweeeneenhalve liter olie erbij en weer op pad, me voornemende om vandaag een paar keer te peilen. Maar de olie bleef op peil. Die garages van tegenwoordig heb je ook niets aan, je moet alles zelf doen lijkt het wel ;-). Maar weer nieuwe olie gekocht want ik ben er bijna doorheen en je wilt niet zonder olie aan de kant van de weg komen te staan. Het is verder een druilerige dag vandaag, prima rijweer. Kamperen aan een klein meertje waar het hier van stikt, het lijkt Finland wel.

Dinsdag 9 oktober 2012. Op naar Murmansk en de nucleaire ijsbreker. Het viel nog niet mee om de ijsbreker te vinden. Uiteindelijk kon ik me aan de hand van Alyosha (een groot beeld op een heuvel) orienteren waar het centrum en de ijsbreker zou moeten zijn. Steeds sloeg ik een weg in naar het water om daar vervolgens niets aan te treffen wat mijn interesse had. Via tomtom het station gevonden en daar moest het acher zijn. Uiteindelijk aan iemand gevraagd en toen had ik hem gevonden. Ik keek vluchtig op het bord en zag dat er om 13:00 een rondleiding zou zijn. Het was 12:55 dus dat kwam mooi uit. Na een kwartiertje wachten gebeurde er niets en ik ging het bord eens beter bekijken. Er bleek alleen een rondleiding om 12:00 van woensdag tot vrijdag en om 12, 13 14 en 15 uur op zaterdag en zondag. Daar het dinsdag was kon ik wel weer vertrekken. Morgen maar weer terug komen, want ook de andere attracties zijn pas vanaf woensdag geopend. Toen op zoek naat Internet want ik vond het wel een goed idee om te gaan couchsurfen in Sankt Peterburg. Dan ontmoet je nog eens iemand die wel Engels spreekt. Dat Internet vinden bleek nog lastig, uiteindelijk kon ik in de lobby van een hotel terecht. Eerst ging ik op de grond zitten bij het stopcontact, maar dat mocht niet. Zitten ok maar dan wel op een stoel. Nou voorruit dan maar. Toen op zoek naar een slaapplaats, ik reed aan de noordkant de stad uit maar werd vrij snel tegen gehouden door een militaire post. Die mij duidelijk maakten dat doorrijden geen optie was, alleen bestemmingsverkeer. Dan maar aan de zuidkant de stad uit. Murmansk was in de koude oorlog thuishaven van heel veel schepen en onderzeeers. Met heel veel gebieden waar je niet mocht komen. Nog steeds is dat zo zij het wat minder. De stad heeft ook een hele Russische sfeer, bijna depressief. Veel flats met wervende CCCP teksten erop enzo. Dit is de einige stad tot nu toe waar ik CCCP regelmatig tegenkom. Ze leven nog een beetje in het verleden waarschijnlijk. Ik kampeer onder een hoogspanningsmast omdat ik niets beters kon vinden. Ach het wordt toch snel donker dan zie je er niets van ;-).

Woensdag 10 oktober 2012. Het was flink mistig vanmorgen, klaarblijkelijk is dit de voorbode van een schitterende zonovergoten dag. Ik ging eerst even de andere attracties opzoeken, want de boot is pas om 12:00. Dan weet ik alvast waar ze zijn, hoef ik vanmiddag niet meer te zoeken. Toen ik bij Alyosha aankwam stond die nog in de mist. Nog even pinnen dacht ik en dan op mjn gemak naar de boot. Volgens mijn gsm was het 11:00, op het pinbonnetje stond echter 12:00. De schrik sloeg mij om het hart, ik zal toch niet ongemerkt in een andere tijdszone zijn beland en daardoor de boot missen? Als een hazewind naar de boot waar de kapitein mij vertelde dat de rondleiding pas over 50 minuten was. Pfff toch geen andere tijdszone. Wat ik nog niet wist is dat een nucleair aangedreven boot feitelijk door elektro motoren wordt aangedreven. De reactor produceert warmte waarmee water wordt verwamd. Dit resulteerd in stoom dat een turbine aanjaagt. Die turbine drijft een generator aan en levert de elektriciteit voor de elektomotoren. Een veredelde stoommachine dus eigenlijk. Op diesel aangedreven boten werken op een vergelijkbare manier, die varen dus ook elektrisch. Wat zijn we dan eigenlijk laat met elektrische auto's, van de ander kant kan ik mij wel een aantal bezwaren tegen een nucleaire reactor in een auto voorstellen ;-). Ik had de keus om meteen even te lunchen of eerst naar de vuurtoren te rijden en daar in de zon lunchen. Het werd het laatste maar de spoorwegovergang gooide roet in het eten. De trein op de overgang stond stil, dat kon nog wel even duren. Gelukkig had ik brood meegenomen, dus voor de spoorwegovergang gelunched. Je moet je tijd nuttig besteden nietwaar. De vuurtoren stelde niet veel voor maar Alyosha stond er mooi bij met de zon op zijn bolletje. Er was ook nog een zeehondenshow maar daar had ik niet zoveel zin in. Wel nog even langs de wijnhandel alvorens weer richting Sankt Peterburg af te reizen. Ik heb een couchsurf afspraak voor zaterdag bij Dmitry.

Donderdag 11 oktober 2012. Een rijdag vandaag, ik ben vlak voor Petrozavodsk gestopt. In het bos geslapen op een paadje met veel plassen waarvan ik het idee had dat er niet vaak mensen kwamen.

Vrijdag 12 oktober 2012. Verder richting Sankt Peterburg, ik ben zo'n 200 kilometer voor de stad gestopt. Op de kaart zag ik weggetje naar het meer toe. Die genomen, het bleek toch verder dan ik dacht en de weg was ook vrij slecht. Een heel stuk was modder omdat ze daar aan de weg aan het werk waren. Ik kon aan het meer slapen alleen wel heel dicht bij een doprje, maar ja het is niet anders. Een uurtje later kwam er nog een auto aanrijden die kennelijk ook van plan was te kamperen, maar die vertrok weer. 'S nachts hoorde ik nog geluiden van een auto en dan lig je toch niet echt lekker. Er gebeurde verder niets.

Zaterdag 13 oktober 2012. Bij het wegrijden zag ik dat de auto een ander plekje had gevonden naast mijn plek. Ik keek in de auto en zag een vuurtje branden en dacht das niet goed. Ik rij even terug om nog eens goed te kijken, maar de mensen in de auto gebaarden dat ik weg moest gaan. Nou ja dan is alles kennelijk in orde. Om een uur of 12:00 was ik in Sankt Peterburg bij het appartement van Dmitry en Jenna. Aardige lui. De auto in de buurt bij de bewaakte parkeergelegenheid gestald en toen namen ze me mee de stad in om een kijkje te nemen. Mooie stad moet ik zeggen. De Hermitage ligt mooi aan het water. Er lag een boot genaamd The Flying Dutchman, een nagemaakte oude zeilboot. De stad is gestart door Peter de grote in zijn strijd tegen de Zweden. Peter de grote is zelfs in de leer gegaan in Nederland hoe hij schepen moest maken, want die kennis hadden ze in Rusland nog niet. In Nederland zag hij de grachten in Amsterdam en vond die zo mooi dat ie ze ook in Sankt Peterburg heeft gemaakt. Het fort midden in stad was het begin de stad. 'S avonds heb ik Dmitry en Jenna mee uit eten genomen als dank voor hun gastvrijheid.

Zondag 14 oktober 2012. Na een heerlijk ontbijt ga ik alleen de stad in om de Hermitage te gaan bekijken. Ik krijg uitgebreide uitleg over hoe ik daar met de bus moet komen. Het was een prachtige dag met blauwe lucht en zonneschijn, dus ik dacht eerst maar even foto's maken zolang het nog mooi is. Hermitage kan ook als het weer slechter is. Om 14:30 ging ik dan eindelijk naar de Hermitage, nog een half uur in de rij staan voor kaartjes. Tip, koop de kaartjes via Internet dan hoef je niet in de rij te staan. De Hermitage is zo verschrikkelijk groot dat ik de best of van de Lonely PLanet maar volg. Maar zelf dat is nog lastig te vinden. De helft van de tijd ben je verdwaald, zelf met een plattegrond. Uiteindelijk wel gelukt allemaal. De Egyptische sectie was er mooi. De 17e eeuwse kunst, tja......... Om 18:00 werd ik eruit gedweild en ging ik weer naar Dmitry en Jenna.