Mongolie reis deel 7

Woensdag 29 augustus 2012. Even een dagje helemaal niets, beetje Internetten, lezen etc. 'S avonds weeer naar de nachtclub natuurlijk.

Donderdag 30 augustus 2012. Autoklusdag vandaag. Even alles nakijken, vetnippels nalopen, luchtfilter uitkloppen, speling op de lagers conroleren, wielen van voor naar achteren wisselen, water bijvullen. Verder lijkt alles nog wel goed. 'S Avonds weer naar Strings, het gaat een gewoonte worden ;-).

Vrijdag 31 augustus 2012. Vandaag doen we een city tour met de groep. We worden om 11:00 opgehaald door twee busjes. Het regent trouwens en dat gaat de hele dag door, lijkt Nederland wel :-(. Eerste stop het Gandan, een boedisten klooster. Mensen draaien er aan trommels zodat hun wensen uitkomen. Verder zit een zaal vol monniken de hele dag gebeden te zingen in een onverstanbare taal. Er staat een boeda beeld van 25 meter hoog die 90 ton weegt. De Russen hebben het eerste beeld ooit weggehaald dus hebben de Mongolen een nieuwe moeten maken. De volgende bestemming was het nationaal historisch museum, op de dinosaurussen na was het niet echt de moeite. Even langs het plein gereden (niet uitgestapt, regen) en toen naar een uitzichtpunt over de stad (wederom verpestte de regen het gebeuren). Dan maar snel naar het theater voor een voorstelling van traditionele Mongoolse zang en dans, erg leuk. 'S avonds een date met Sara die ik gisteren ontmoette in Strings. Eerst Japans eten in het Whitehouse hotel en toen naar de nachtclub van het Blue sky hotel. Dat was een beetje saaie club, veel zakenmensen en anderen met geld.

Zaterdag 1 september 2012. Om dat het wel heel gezellig was met Sara besluit ik het weekend nog in UB te blijven. De rest vertrekt vandaag, ik denk dat ik aleen de weg ook wel kan vinden. Ik heb een GPS en een kaart, moet lukken. Vandaag nog even wat dingen in de stad bekeken waar het gisteren niet van kwam ivm het weer. In cafe Amsterdam warme chocolade melk en een kop snert genuttigd. Hoe hollands wil je het hebben ;-). Terug gelopen naar de camping (5 km), dat was waarschijnlijk sneller dan met de taxi. Het is echt een verkeerschaos in de stad. Jan (uit Zwitserland) had een feestje vanavond, helaas was het non-alcohol dag vandaag, dus alleen fris. Het feestje was niet zo heel gezellig.

Zondag 2 september 2012. 'S ochtend een beetje rustig aan en om 13:00 vertrekken om Sara op te halen. Ik had om 14:00 in de stad afgesproken, maar al snel werd duidelijk dat ik het niet ging halen ivm de verkeersdrukte. Ik heb over 5 km anderhalf uur gedaan, daar kan Amsterdam nog een puntje aan zuigen. Enfin de stad uit ging wel snel en we gingen naar het grote beeld van Chinggis Khan, 54 km buiten de stad. Het beeld is zo belachelijk groot dat er een lift in z'n achterpoten zit en je op de kop van het paard kunt lopen. Absurd! 'S avond eten bij een Idiaas resturant.

Maandag 3 september 2012. Omdat het vandaag de eerste schooldag verwacht is veel drukte in de stad en wil dan ook zo snel mogelijk de stad uit. Om 07:00 was ik startklaar maar moest alleen nog afrekenen. Helaas was er niemand te bekennen. Toen de bewaker maar wakker gemaakt. Ik maakte hem duidelijk met handen en voeten dat ik weg wilde maar nog moest betalen, hij maakte me duidelijk dat ik dat zelf kon uitrekenen en het geld bij het kantoor achter kon laten. Wat een vertrouwen. Je moest ook zelf bijhouden wat je at en dronk. Ik heb het geld netjes achtergelaten en ben vertrokken. Ik was op tijd, geen drukte. Na een anderhalf uur ergens lang de weg ontbijten (het was om 07:00 nog veel te koud voor ontbijt). Als eerste naar Khunstayn Uul national park waar wilde paarden opnieuw uitgezet zijn. Het schijnen de enige wilde paarden ter wereld te zijn. Ze zijn vanuit dierentuinen weer uitgezet. In Amerika en Australie lopen ook wilde paarden rond maar dat verwilderde paarden en niet van origine wilde. Ik heb de paarden gezien, alsmede bevers, een roofvogel die een prooi besprong en een vos. En nog wat klein grut, maar dat telt niet. 'S avonds een stukje van de weg af geslapen. Toen ik op de slaapplaats aankwam stond ik oog in oog met een uil. Wel bijzonder, die zie ik zelden.

Dinsdag 4 september 2012. Omdat het wederom erg koud was afgelopen nacht eerst maar een stuk rijden om de boel op te warmen alvorens aan het ontbijt te beginnen. Naar Kharkhorin gereden waar een klooster stond. Ik heb even binnen gekeken maar het was nog dicht (ik was er om 07:30 en het ging pas om 09:00 open). Toen nar Tsenkheriin Khaluun Us, waar hot springs zijn om even lekker te badderen. Ik dacht hier de andere aan te treffen, maar dat bleek niet het geval. Even gebadderd en weer op weg. Taikhar Chaluu roch formation heb gemist, pardoes voorbij gereden. Nou ja ik ga er niet voor terig. Door naar Tariat om te tanken en dan naar Khorgo Terkhiin Tsagaan NP. Het was al tegen de avond dus ik ga op zoek naar een slaapplaats, ik hoopte de anderen hier te zien maar wederom waren ze er niet. Pas nu zie ik een bericht dat ze nog in Tsetserleg zijn vanwege auto pech van Kai. Ik heb ze dus al ingehaald zonder het te weten. Mijn zoektocht naar een slaapplaats bracht bovenop een heuveltje met uitzicht over het meer maar toch onzichtbaar voor mensen vanaf de weg. Fantastische plek!

Woensdag 5 september 2012. Als ik een berg zie wil naar de top, dat zal wel met de afwezigeid van bergen in Nederland te maken hebben. Dus de dag maar beginnen met een ochtend wandeling. Van topje naar topje zie je steeds een top die nog hoger is, ach die kan ook nog wel. In de verte zie je al de hoogste top. Zou het haalbaar zijn? Maar omdat je toch steeds dichterbij komt wil je niet opgeven. De top was een verradelijke omdat het een soort afgeplatte piramide was die uit verdiepingen bestond. Als je met een verdieping bezig was zag je boven je niets meer, dit is de laatste vedieping dacht je dan. Om er vervolgens acter te komen dat er daarachter nog een verdiepig was. En dat herhaalde zich een paar keer. De aanhouder wint en uiteindelijk stond ik dan boven op de hoogste top. Fantatisch uitzicht! Helaas was ik niet de eerste mens die daar boven stond, dat is dan altijd weer zo jammer als je resten ziet van andere mensen (opgestapelde stenen e.d.). Je wilt toch zo graag de eerste zijn die ergens geweest is. De weg terug ging ik door het bos, ik wist dat mensen van nature geneigd zijn om rondjes te gaan lopen in een bos dus daar van beducht op. Ik moest naar beneden en de zon in mijn rug houden dus dat was niet zo moeilijk. Maar als je die zekerheden niet hebt ben je binnen 1 minuut verdwaald in een bos, je kan je werkelijk nergens op orienteren. 'S middags even naar het dorp om te kijken of de andere al gearriveerd zijn. Ik las in de Lonely Planet over een vulkaan dichtbij het dorp, dus die maar even bezocht. De toegang voor het National Park was 3000 TG. Ik zat in mijn portomonaie te zoeken en had alvast 2000 die ik aan hem wilde geven zodat ik verder kon zoeken, dat begreep ie niet. Nou ok, laat maar weer hier is 10000. Toen kreeg ik 1000 terug. Ho ho, dat klopt niet. Ik zeg ik gaf 10000 dus ik moet 7000 terug hebben. Hij keek mij aan of ie het niet begreep. Schoorvoetend gaf ie nog 5000. Ik zeg nog 1000, kom op. Uiteindelijk leek ie het te begrijpen en kreeg ik de laatste 60 cent ook nog. Nog geen teken van leven van de anderen dus maar weer naar mijn leuke overnachtingsplek. Op mijn overnachtingsplek heb ik geen dekking van de mobiele telefoon dus dat is wel lastig.

Donderdag 6 september 2012. Naar het dorp gereden om te kijken wat ik verder zal gan doen. Ik besluit verder te gaan naar Uran Togoo Tulga Mountain Nature Reserve (een hele mond vol). De weg daar naar toe is eerst een stukje van dezelfde weg terug als de heenreis, misschien kom ik de andere nog tegen. De eerste afslag naar Erdenemantal staat nog aangegeven op de gps inclusief tracks. Vanaf daar staat de weg naar Khairkhan niet meer op de gps. Ik weet alleen de richting en moet zelf het track zien te vinden. Ik vraag het voor de zekerheid aan een paar mensen langs de weg. Die wijzen mij daarheen waar ik dacht dat het zou zijn. Toen ik weg wilde gaan ging een man heel vervelend doen, hij liet een fles vodka zien en gaf mij een zoen op mijn voorhoofd. Ik weet niet wat ie wil maar ik heb er geen geen zin. Ik wil instappen in de auto en toen bleef hij tussen de deur en de auto staan. Ik kreeg de deur niet dicht en ik probeerde hem weg te duwen. Niets hielp. Toen ben ik uiteindelijk maar weggereden met open deur, toen moest ie wel loslaten. Van KhairKhan naar Saikhan ook even gevraagd. Toen ik het dorp uitreed moest ik over een brug die er niet al te best meer uitzag. Er stond ook een bord op met verboden in te rijden. Hmmmm, daar maar niet overheen. Dan maar door de rivier, die zag er in eerste instantie vrij diep uit. Maar na wat kijken vond ik toch een paadje wat ondieper was. Ik had ondertussen de lokatie doorgrekegen waar de anderen verbleven en dat moest ik nog wel kunnen halen voordat het donker werd. Op het laatst reed ik langs een kudde geiten die natuurlijk alle kanten uitvlogen behalve 1. Ik reed door en dacht volgens mij zit die geit vast. Toch maar even terug. Toen was er ook al een local die het gezien had we stonden er zo eens naar te kijken. De geit zat vast in de diepe blubber, dus we konden er niet naar toe lopen. De man gebaarde iets met een touw, ik zeg oh ik heb wel een touw. Daarvan maakte hij een lasso en gooide die over het hoofd van de geit en trok hem eruit. Weer een goede daad verricht vandaag. Later vond ik Fons en Radboud bij een camping. Kaj en Roy zijn weer terug naar UB vanwege een geknapte bladveer en Jos, Cees en Joost zijn in aantocht naar deze camping. Henk en Cor zijn ondertussen al in Rusland. Cor staat bij de Ford dealer om te kijken wat ze aan de auto kunnen doen.

Vrijdag 7 september 2012. We blijven bij de camping in Uran Togoo Tulga NP. Jos/Maria, Cees/Cara en Joost/Marjan zullen aan het eind van dag hier zijn. Ik ga 's ochtends met Batouk naar de vulkaan. Leuk maar niet erg indrukwekkend. 'S middags is Radboud zijn achterdeurslot aan het repareren. Heel zachtzinnig gaat hij niet te werk. Stukken plastic worden gesloopt om maar bij het slot te kunnen. Uiteindelijk lukt het om de deur open te krijgen en het slot weer te repareren (er was een kabeltje afgebroken). Lekker relaxen vandaag, auto checken boekje lezen. De rest van de groep komt rond 1800 aan.

Zaterdag 8 september 2012. Vandaag rijden we naar Erdenet. De tweede stad van Mongolie. We drinken thee in een restaurant. Daarna ga ik naar een wijnhandel om wat wijn te kopen. Ik heb nog niet veel wijn winkels gezien dus ik ben blij. Even lunchen in de auto op het plein en daarna wat winkelen en even Internetten. Buiten de stad zoeken we een bivak.

Zondag 9 september 2012. Vandaag rijden we door naar Anarbayasgalant Khiid (een klooster). Het is een leuk klooster. We vinden iets buiten het klooster stapels met nieuwe dakpannen. Die zijn niet netjes neergezet maar gewoon ergens neer gegooid waardoor een flink deel beschadigd is. Ik wil wel een beschadigd beeldje kopen en we gaan op zoek naar een monnik. We vinden een monnik in zijn kamer achter de XBOX, ze gaan wel met hun tijd mee ;-). Helaas was het niet mogelijk iets te kopen of te krijgen. Omdat het religieuze artikelen betrof. Geslapen bij een tourist camp naast het klooster. Het was officieel al dicht maar we konden er nog wel eten (en slapen kunnen we overal dus ook op de parkeerplaats).

Maandag 10 september 2012. Ik rij met Cees en Cara en Batouk een binnendoor route naar de grens. De rest gaat over het asfalt. De route is prachtig en we hebben een geweldige dag. Bij Jargalant aan de overkant van de rivier geslapen. Het was de laatste avond met Batouk dus we hadden een soort bonte avond. Samen met Cees en Cara gegeten. Bier en wijn en later vodka, tezamen met een groot kampvuur was het erg gezellig.

Dinsdag 11 september 2012. Vandaag de grens over met Rusland. We gingen vlak voor Sukhbaatar naar een heilige boom kijken waar mensen bidden enzo. Een bizar gezicht, eeen boom helemaal vol gehangenmet blauwe slingers. Er omheen is een muur van doosjes thee. Mensen lopen er rond om te bidden en gooien melke en zangzaad in de lucht. Dientengevolge stonk het er en waren er veel vliegen. Rare mensen die Mongolen. Tolen lunchen in Sukhbaatar, laatste geld opmaken voor mij. Cees ging zijn geld wisselen bij de bank. Toen naar de grens en afscheid nemen van Batouk. Hij ging terug lopen naar Sukhbaatar, een kleine 30 km. Wij gingen het grens gebeuren in. Van loketje naar loketje hadden we eindelijk een stempel in ons paspoort en we dachten klaar te zijn. Helaas we konden het rondje loketjes bijna weer helemaal opnieuw doen. We moetsen zelf helemaal terug naar de ingang opm een papiertje te halen. Na ruim een uur waren we dan Mongolie uit en konden we Rusland in. De Russen bleken heel meewerkend en hielpen zelf het formulier in te vullen. Wat een verschil met de grens overgang van Ukraine (zie deel 3 30 juli). De beambten vonden de auto's wel grappig en keken al nauwelijks meer naar wat er in zat. Al met al 2.5 uur laten waren we in Rusland. De rest van de groep opgezocht en na 2 uur gevonden.

Woensdag 12 september 2012. Vandaag met Joost/Marjan en Cees/Cara op pad om een alternatieve route naar het Bailkal meer te vinden ipv via het asfalt. We hebben alleen een kaart waar de wegen op staan maar de GPS heeft ze niet. Dat wordt dus ouderwets navigeren. We beginnen aan een meer vlakbij Gusinoozyorsk. Eerst moeten we aan de andere kant van het meer zien te komen. Dat lukt met enige moeite en een taxi chauffeur te vragen. In Gusinoozyorsk nog getanked, dat ging weer op z'n Russisch. Eerst moet je betalen bij een hokje, het hokje was beplakt met speigelende folie dus je kon niet zien wie er binnen zat. Je legt geld in een kleine la die naar buiten geschoven wordt. Daarna tanken en vervolgens het wisselgeld terug vragen. Wat na enig aandringen en gebaren lukte. In Mongolie was er altjd een pomp bediende, een stuk persoonlijker. Maar goed de andere kant van het meer bereikt en daar de geplande route proberen te vinden. Dat lukte aardig tot we op een punt kwamen dat we niet verder konden. Weg was weggespoeld etc. Een andere route op de kaart bedacht en die gaan zoeken. Op een gegeven moment gevraagd of we nog goed zaten, maar die mensen wisten ons te vertellen dat de weg afgesloten was en gaven ons een alternatief. Dat alternatief volgen we nu, hopenlijk brengt ons dat morgen bij het Baikal meer anders moeten we helemaal terug.

Donderdag 13 september 2012. Het weggetje verder in gereden maar helaas liep het dood. We moesten dus terug. Daarna snel het juiste pad gevonden. Tegen 17:00 waren we vlakbij de hoogdweg en besloten we kamp te maken. Lekker vuurtje gemaakt. Toen kwamen er een stel Russen in een aftandse Lada, die kwamen ook drinken en eten. We moesten een glaasje vodka meedrinken. Gelukkig waren ze niet lastig en we hielden het bij 1 glaasje. Stomdronken reden ze later weer terug naar het dorp.

Vrijdag 14 september 2012. Nog kijken bij de delta van de Selenga rivier. Dit is de grootste rivier die in het meer uitkomt en tevens de smerigste want de Mongolen zuiveren het water niet. Toen op weg naar Irkutsk. We redden het vandaag niet meer en kamperen aan het meer. Een geweldige plek. Kampvuurtje en we hebben bonte avond want morgen splitsen we en ga ik met Hera een stuk rijden terwijl de groep verder gaat. Misschien komen we elkaar nog tegen.

Zaterdag 15 september 2012. Vanaf het Baikalmeer naar Irkutsk. We dachten we rijden nog even door op het weggetje waar we op zaten ipv terug te gaan. Zou moeten kunnen volgens de kaart. De weg werd echter steeds slchter, een paar honder meter door het water. Toen door het bos waar de takken steeds lager werden zodat je er op gegeven moment niet meer onderdoor kon. We moesten opgegeven en de hele weg terug rijden om weer op de hoofdweg te komen. Toen een gerookt Omul visje gekocht voor de lunch. Deze vis komt alleen in het Baikalmeer voor. Lekker visje, jammer van de graten altijd weer. Toen doorgereden naar Irkutsk, leuke stad. Het wordt wel het Parijs van Siberie benoemd. Gegeten bij een Mongools restaurant, ik kan het maar niet loslaten ;-).

Zondag 16 september 2012. Vroeg op, om 07:00 an het ontbijt en om 07:30 rijden naar het vliegveld van Irkutsk om Hera af te halen die twee weken meerijdt. Hera had een hotel geboekt vlakbij het vliegveld, maar dat was ver van de stad. We gingen er even langs om de reservering te cancelen en een hotel in hartje centrum te nemen (waar ik gisteren ook al geslapen had). Beetje rondgelopen in de stad en natuurlijk bijkletsen. Weer gegeten bij de Mongool maar ze hadden opeens de helft niet meer, dat was wel jammer. Hera moest vroeg slapen vanwege de jetlag zodoende had ik even tijd om de foto's te selecteren en de site te updaten. De groep is al door richting het westen, misschien halen we ze nog in, misschien ook niet.