Alaska 2013 deel 2

Zaterdag 8 juni 2013. Vandaag een soort rustdag omdat we morgen de tour willen doen met een boot naar de Meares Gletsjer, die gaat vandaag namelijk niet. We hebben Kor afgezet aan het begin van een wandelpad. Toen hebben we het tourtje geboekt en zijn een weg gaan rijden die bekend staat om bald eagles en beren. We zagen al snel een bald eagle. Even verderop even koffie drinken aan het water. Geweldige plek. Het blijkt dat we hier ook mogen kamperen, dat gaan we dus doen vanavond! Het wandelpad dat hier vlakbij is was dichtgesneeuwd dus gingen we het wandelpad in de stad proberen. Prachtig rondje en we kwamen nog een bekende tegen, ene Kor ;-). Het wandelpad dat Kor wilde lopen was helemaal dichtgesneeuwd en dus ging hij ook op zoek naar alternatieven. We gingen tezamen naar de kampeerplek, lekker op tijd. Heerlijk in het zonnetje gezeten. We zien bald eagles, zeehonden, zee-otters en diverse vogels zo vanaf het picknick bankje. Om 1700 ging het vuur aan zodat we om 1800 de worstjes op de BBQ konden leggen. Een heerlijke rustdag.

Zondag 9 juni 2013. Vandaag gaan we met de boot naar de Meares gletsjer. Het is weer een prachtige dag dus dat belooft wat te worden. Als eerste zien we een groepje zee-otters, wat een geinige beesten zijn dat. Daarna een humpback whale. Even later nog een humpback whale (moeder+jong). Het jonge walvisje was lekker aan het spelen, dus dat was genieten. We moesten een doorsteekje maken tussen twee eilanden door dat vol lag met ijsschotsen, een spectaculair gezicht. Bij de gletsjer aangekomen zagen we nog snel een beer terug het bos in rennen. Daarna de gletsjer bekijken. Regelmatig vielen er grote stukken ijs in het water, wat een geweld. Op de terugweg zien we nog dall's porpoises (in het Nederlands bruinvissen, terwijl ze helemaal niet bruin zijn). Daarna nog puffins en zeeleeuwen. De hele dag varen we langs prachtige kusten, wit besneeuwde bergen en door ijsschotsen. Een hele gave trip. Gelukkig hebben we de foto's nog.

Maandag 10 juni 2013. Vandaag rijden we naar Denali NP. We proberen informatie over weg 8 te vinden en of dat te doen is met onze camper. In Valdez spraken we iemand die al over de weg gereden had. Hij zei dat de weg nog maar een paar dagen open was en dat je toch wel een 4x4 nodig hebt. Op Internet stond dat de weg moeilijk was en zachte stukken had. Waarschuwingen van Amerikanen met een korreltje zout nemende, besloten we dat de weg een makkie zou zijn met een camper. Eerst een stuk weg terugrijden dat we al kenden en daarna weg 8 op. Het begin was asfalt en daarna gravel. Op de weg is prima te rijden tot nu toe. We kamperen bij mijl 48 van de 135 die de weg lang is. Onderweg zien we Caribou, Moose, Porcupine, kikker en diverse vogels. Het is een schitterende weg op een redelijke hoogte van gemiddeld 800 meter schat ik zo. Toen we om 1530 een kopje koffie gingen drinken bleek dat zo'n mooie plek dat we besloten om te blijven voor de nacht.

Dinsdag 11 juni 2013. We gaan verder over weg 8 naar Denali NP. De weg is hobbelig en dus rijden we langzaam maar is verder prima te doen. Op een gegeven moment krijgen we een blik op mount Mckinley, prachtig besneeuwde berg helemaal uit de wolken. Geweldig. Het schijnt de je Mount Mckinley beter vanaf weg 8 kunt zien dan vanuit Denali NP. In Denali NP is niets dus we moeten alles meenemen. Eerst even tanken, dan inschrijven voor de camping. Douchen, water bijvullen, laatste boodschapjes en afval weggooien. We zijn er klaar voor. Het is nog een uur rijden het park in voordat we op de camping zijn. Er staat een vrouw te liften die we meenemen. Ze blijkt een camping te hebben en we zijn uitgenodigd om gratis te komen overnachten. Lifters meenemen, kleine moeite groot plezier. Op de camping maken we een vuurtje om vervolgens te kunnen BBQ'en. Het weer is nog steeds geweldig.

Woensdag 12 juni 2013. Om 08:00 moeten we aan de weg staan om de bus te nemen naar Eielson visitor center. Onderweg zien we o.a. caribou, dall sheep, grizzly beer en steenarend. De laatste drie van heel dichtbij, dus Denali is nu al de moeite meer dan waard. Bij het visitor center gaan Kor en ik een wandelingetje doen naar de top van de nabij gelegen berg. Een pittige klim van ruim 1 mijl omhoog. Na een half uur waren we boven en genoten we van onze lunch. Hier zien we de ground squirrel en een steenarend van heel dichtbij. Toen weer naar beneden en nog een stukje naar de rivier. Het pad werd echter zo steil dat we besloten maar weer terug te gaan. Om iets na 1400 namen we de bus terug naar de camping. Onderweg zagen we nog weer dall sheep en een grizzly beer van dichtbij. Al met al een zeer geslaagde eerste dag Denali NP wederom een wolkeloze dag. Oh ja, terzijde, onze auto staat vol met waarschuwingen maar deze slaat echt alles: "This vehicle, like all vehicles, may contain smal amounts of one or more substances which are known to the state of California to cause cancer, birth defecten or other reproductieve harm". Hoezo je tegen alles indekken, zucht.

Donderdag 13 juni 2013. Vandaag gaan we naar Wonderlake, bijna de verste bestemming in het park. Heen en terug duurt het 11 uur. We hebben de bus van 07:25. Onderweg zien we een moose, caribou, beer, dall sheep en vos van dichtbij. Toch weer een aardige score. Het is weer prachtig weer, geen wolkje te bekennen. Bij het wonder lake heb je uitzicht over mount McKinley. Er is ook een meertje waarbij je een reflectie hebt van de berg. Dat meertje hebben we gevonden echter het waaide zo hard dat er geen reflectie ontstond. Helaas, verder wel een hele mooie plek. We zijn een stukje terug gaan lopen en probeerden ondertussen een bus aan te houden. Dat ging drie keer mis (verkeerde kant op, vol en maar 1 plaats beschikbaar), totdat er een lege bus voorbij kwam die nog wel ruimte had voor een paar toeristen. Om 17:45 weer bij de camper voor een glaasje wijn na een lange dag.

Vrijdag 14 juni 2013. De laatste in Denali NP. We hebben een korte bustocht en we gaan er nog eerder uit dan het eindpunt. Bij polychrome pass gaan we een stukje wandelen. Onderweg zet de chauffeur elke keer de bus uit als we iets zien. Deze keer startte de bus echter niet meer. Na een paar keer proberen deed ie het weer. De chauffeur zei ik zet de bus niet meer uit. Bij de volgende stop zette hij de bus toch weer uit en die startte dus niet meer. Een aantal mensen werden in een andere bus gezet. Iemand uit de bus merkte op dat de bougies vies waren. Ahum, het is een diesel meneer daar zitten geen bougies in. Na een tijdje deed de bus het weer en konden we verder naar polychrome pass. Kor en ik liepen een berg op en aan de andere kant er weer af. Het wordt overigens wel steeds erger met de muggen. Vanochtend zat de hordeur vol met muggen (aan de buitenkant) en buiten werd je redelijk lek geprikt. Vanaf half juni schijnt het aantal muggen enorm toe te nemen. Ik heb nog niet mijn hoofdnetje nodig gehad, dus het valt nog mee. Relaxed buiten zitten is er niet meer bij, lopen gaat nog wel maar zodra je stilstaat ben je aan de beurt.