Mongolie reis deel 6

Woensdag 15 augustus 2012. De eerste tocht door Mongolie. We vertrokken om 1200 vanuit het centrum van Olgii, dat gaf mij nog even tijd om de verhalen de schrijven, foto's uit te zoeken, water bijvullen en wat inkopen doen. Het blijkt lastig om met 5 auto's hetzelfde tempo aan te houden. De verschillende typen auto's hebben andere snelheden op de diversche soorten wegen. De vrachtwagen kan harder over een weg met veel stenen dan een LandCruiser omdat de vrachtwagen grotere wielen heeft. Veel mooie landschapen vandaag, prachtige bergen en meren. Mongolie kenmerkt zich doordat bijna alles niet ontgonnen is en alles zich dus in de natuurlijke staat bevind. In veel landen is elke vierkante meter voorbestemd (landbouw, aangelegd bos of bebouwing). Alleen de nomaden lopen over het land met hun vee maar ze cultiveren het land niet met landbouw oid.

Donderdag 16 augustus 2012. Geen vliegende start vandaag. De motor van Bertus wilde niet starten, ook niet na aanduwen een aanslepen. Dus toen de de boel maar uit elkaar, er bleek een massa probleempje met de bobine te zijn. Kort daarna ging Jan (motorrijder twee) onderuit en had wat schade aan zijn motor. De koffer was stuk en kon niet meer aan de motor bevestigd worden. Gelukkig konden die mee in de auto van Radbout. Daarna verzamelen in het stadje Chowd. Dat duurde ook best lang, na anderhalf uur was iedereen weer klaar voor vertrek. Onderweg kamelen gezien, echte deze keer met twee bulten. De anderen die ik tot nu gezien heb hadden altijd 1 bult. Aan het einde van de dag rotstekenigen en een grot bekeken.

Vrijdag 17 augustus 2012. Roy zijn dynamo was stuk en hij heeft gisteren de hele avond besteedt aan het demonteren, fixen en monteren van de dynamo. De volgende morgen bleek de dynamo nog niet echt goed te werken. Cees en Cara verlieten de groep om naar Ulan bataar te gaan omdat de hond ziek was. Roy sloot zich bij hun aan om onderdelen te kunnen kopen en Jos en Maria gingen mee omdat het hun vrienden waren. De groep was dus opeens 3 auto's kleiner. Onderweg zagen we een nomanden familie die ging verhuizen. Wat een gaaf gezicht alle spullen op kamelen en verhuizen maar. Inclusief schotel antenne trouwens. Later die dag nog bij een familie in een ger geweest. Onzettend gastvrij, ze gingen meteen melk klaarmaken voor ons. We mochten in de tent zitten, de hele familie erbij. Er stond een kachel in het midden waarop gekookt werd. Als brandstof dienden struikjes en gedroogde koeienpoep. Bivak op een veldje met een fantastisch uitzicht.

Zaterdag 18 augustus 2012. Op weg naar de Gobi woestijn. Eerste stop was een dorpje waar we zouden kunnen tanken. Het benzine station was nog niet operationeel. Hij moest benzine uit de grote tank halen met een buis aan een touw. Die bezine had ie nodig om de pomp aan te krijgen. Uiteindelijk is dat wel gelukt en konden de motorrijders tanken. Diesel was weer ergens anders, in de tuin bij de lokale supermarkt. Daar stonden grote vaten diesel die konden met de hand overgepompd worden in een 20 liter jerrycan. De jerrycan werd dan weer weer in de auto leeggegooid. Al me al duurde dit grapje meer dan een uur, 4 auto wilden diesel tanken. Om 12:30 lunchen, Joost kwam bij het rijden nar de lunchplek vast te zitten. Uitgraven hielp niet en slepen ook niet, de enige optie was nog lieren. De achteras zat helemaal vast in de modder. Motorrijder Jan is twee gevallen en dus besloten we op tijd te stopppen want de motorrijders waren moe. De motorrijders besloten later die avond dat ze niet verder meegaan de woestijn in, te vermoeiend en gevaarlijk. Omdat we op tijd gingen kamperen had ik mooi tijd om een erg op te klimmen. Van 1380 naar 1780 meter geklommen in 50 minuten. Het uitzicht vanaf de top was fantastisch! Vandaag moest ik voor eten zorgen voor de gids. Brood en kaas uit Nederland vond ie fantatisch. Je raakt wel snel door je voorraad heen als je voor twee eten moet regelen.

Zondag 19 augustus 2012. Vandaag naar Bayantooroi gereden. Na een uur hadden we alweer een lekke band bij de motorfietsen. Toen we die verwisselden hebben we ook meteen maar die van Radbout verwisseld. Er ging een groep alvast voorruit naar de berg Eej Khairkban Uul. We zouden elkaar later wel weer treffen. De groep stond ergens op ons te wachten maar wij konden ze nieten vinden. Via de radio gps coordinaten doorgegeven en we bleken al 9 kilometer verder te zijn dan de groep. Afgesproken bij de berg. Daar gelunched. Onze gids Eddy rende bijna meteen weg toen we gingen lunchen en die zagen we het eerste uur niet meer terug. Bleek dat ie ergens naar op zoek was bij de berg. Maar hij had niets gezegd en wij wisten niet was ie was. Uiteindelijk met de auto naar hem zoeken en hem opgehaald. Toen naar het punt gereden wat hij gevonden had. De gods moest steeds de weg vragen en Cor en Greta hadden er geen vertrouwen meer in, plus dat ze in dieselnood zaten. Ze rijden 1 op 2.5 met die auto (Ford F350 met een 6.4 liter V8 diesel), dus dan gaat het snel met de diesel. Zij verlieten samen met Joost en Marjan de groep. Toen waren er nog 5. We vonden uiteindelijk de weg en kwamen uit in Bayantooroi waar geen diesel was maar wel een winkel en een douche service waar je voor 2 euro kon douchen. Dat was een welkome verassing!

Maandag 20 augustus 2012. Vandaag rijden we van Bayantooroi naar Bajan-Undur. Een afstand van 190 kilometer. De reden om naar die plaats te gaan is omdat daar diesel te krijgen is en dat hebben we toch wel nodig. Het eerste deel van de rit ging over een steppe achtige vlakte. Daarna door de bergen heen. We reden door een drooggevallen rivier omhoog de bergen in. Een prachtige rit. Onderweg nog gestopt bij een waterput. Die wordt door de locals gebruikt om water te halen en het vee te drinken te geven. Dus wij konden onze watervoorraad hier ook aanvullen. In Bajan-Undur was inderdaad diesel te krijgen. We hebben met 5 auto's zo'n 700 liter getankt. Daarna hebben we in een restuarantje gegeten. Het vinden ervan was nog een hele toer. De gids vroeg het hier en vroeg het daar, werd van het kastje naar de muur gestuurd. Maar uiteindelijk zaten we toch ergens. We kregen noodle soep met daarnaast schapevlees in een deegjasje gefrituurd. Erg lekker moet ik zeggen. Bier hadden ze ook, althans toen we er om vroegen rende een meisje naar de lokale gall & gall om het te gaan halen. Na het eten nog een foto sessie met de mensen van het restaurant. Fons en Radbout deden nog een rondje bij een meisje op de brommer. Daarna een stukje het dorp uitgereden om bivak op te slaan.

Dinsdag 21 augustus 2012. Vanmorgen begonnen we de dag met het repareren van 3 banden. In het stadje was niemand te vinden die banden kon repareren dus doen we het maar zelf. De vrachtwagen kon met lucht omhoog en omlaag, dit gebruiken we on de band van de velg te krijgen. Verder de gebruikelijke bandenlichters en plakkers. Weer een mooi dagje rijden. Aan het eind van de dag reden we door een uitgedroogde rivier. We besloten om daar ook maar te overnachten. Het was best druk aan de rivier, er kwamen redelijk wat mensen langs. Om 23:00 kwam stopte er een auto die heel hard riep "wake up everybody, wake up!". Ik schrok me rot en keek uit het raampje. De gods was al met ze aan het praten en ze gingen weer weg. Om 02:00 schenen er nog een aantal geweest te zijn, maar dat heb ik niet meer gehoord. Toch niet zo verstandig om aan een 'drukke' weg te gaan staan.

Woensdag 22 augustus 2012. We willen dwars door de gobi woestijn van west naar oost doorsteken. Dat blijkt echter lastig. Als we dichtbij de bergen komen wordt de weg vrij slecht. We kunnen wel leuk bergjes rijden maar het schiet niet op. Dus maar terug naar de vlakte, als we daar eindelijk een weg gevonden hebben is het al einde dag. Niet veel opgeschoten. 's Nachts had ik mijn fototoestel buiten neergezet om een foto van de sterren te maken met een hele lange sluitertijd. Ik had de wekker om 0400 gezet om het toestel weer uit te zettten. Om 01:15 hoorde ik opeens geschreeuw en ik dacht oh jee er zijn weer mensen bij het kamp. Ik ging de auto uit om te kijken of mijn fototoestel er nog stond. Die was er nog gelukkig. Toevallig was ook Radbout naar buiten gegaan om te plassen. De volgende ochtend vroeg ik Radbout of hij dat geschreeuw ook gehoord had. Ja zei hij dat was ik, ik had een nachtmerrie :D.

Donderdag 23 augustus 2012. Eerst even de band van Radbout verwisselen want die was lek geraakt. Het blijkt nog steeds lastig om de Gobi van west naar oost te doorkruisen. Rond lunchtijd besluiten we om naar de hoofdweg te gaan en dan via de bergen naar Sevrey te gaan. Toen we die weg eenmaak gevonden haden en door de bergen aan het rijden waren moest Eddy, de gids, toch nog even vragen bij een Ger. Die man wist een kortere route en we reden weer 10 km terug daar bleek een slecht pad weer van west naar oost te gaan terwijl wij al wisten dat dat eigenlijk niet gaat. We hadden daar dus ook weinig zin in en na langdurig overleg zijn rechtsomkeer gegeaan en toch door de bergen. Wel weer veel tijd verspeelt vandaag. Dat betekent minder tijd in het noorden. Of dat zo erg is valt nog te bezien, het schijnt best wel te regenen in het noorden en daar heb ik helemaal geen zin in. Geef mij maar de woestijn, altijd warm warm droog en zonnig. De groep werd ook wel geirriteerd door het feit dat de gids perse de Gobi van west naar oost wil doorkruizen terwijl dat eigelijk heel slecht kan. Er zijn alternatieven dus wat de reden is is ons niet duidelijk geworden. Gelukkig is het onze reis en kunnen wij beslissen. 'S avonds met Radbout tussen de bosjes gaan staan ipv op een kale vlakte. Kampvuur gemaakt van een paar dode bosjes. Het hout van die bosjes bleek ontzettend hard te zijn, het leek wel tropisch hardhout. Daardoor brande het ook erg goed. Mooie gelegenheid om ons afval te verbranden. Radbout zegt "er zit nog een gasfles in mijn afval". Volgens mij is dat niet zo slim, zeg ik nog, maar Radbout maakte zich geen zorgen. 15 minuten later KABOEM! Gasfles ontploft. Ik schrok me te pletter, maar verder geen schade of gewonden. Weer een wijze les.

Vrijdag 24 augustus 2012. In Sevrey boodschappen gedaan, getankt en water bijgevuld. We kunnen er weer helemaal tegen. In de pauze nog even in de duinen gespeeld met de auto. Toen ik een duintje afreed naar een vlak stukje, wat hard leek, zakte ik ineens in de klei weg. Hmmmm. Zelfs met 4x4, low gear en diff locks aan kwam ik er niet meer uit. Graven dus. Na 10 minuten was ik eruit. Kaj wilde komen helpen dus die reed mijn kant op en hij reed zich ook vast. Na wat graven was ook hij er snel weer uit. 'S avonds naar een toerist camp met douche en restaurant. 'S middags met Batouk nog even naar de hoogste zandduin in Khayrkhan Uul geweest en naar de top geklommen. De duin was 200 meter hoog en het was een aardige klim van 30 minuten. Een prachtig uitzicht. Naar beneden ging een stuk sneller, 5 minuten. Bij het afdalen hoor je de duin zoemen, heel apart. 's avonds in het restaurant gegeten. Later nog met een Duitse gids gesproken. Die begeleide een reis door Mongolie van 3 weken. Die reis kost 5000 euro per persoon, erg veel geld als je het mij vraagt.

Zaterdag 25 augustus. Vanaf Khayrkhan Uul rijden we vandaag naar Yolyn Am canyon. Henk had problemen met z'n truck en heeft die provisoris gerepareerd. Daardoor had hij geen zin meer om andere dan normale wegen te rijden. Yolyn Am zat er dus voor Henk niet in. Ook Fons had er geen zin in dus we gingen met z'n drieen naar de canyon (de spoeling wordt steeds dunner ;-) ). We zijn helemaal doorgereden naar de parkeerplaats bij de ingang. Daar hebben we overnacht zodat we de volgende dag meteen de wandeling konden doen.

Zondag 26 augustus 2012. Wandeling gemaakt door de Yolyn Am canyon. Leuke kloof waar in de winter 10 meter ijs in ligt. Er zitten onzettend veel grote muizen in het park. Verder zagen we op de wandeling een slang en twee Ibex'en hoog in de bergen. Toen doorgereden naar Ulaan Savarge, een heel mooi uitzicht vanaf een eroderende berg. Het regende wel dus dat was wel jammer. Beneden aan de berg ons kamp opgeslagen. Het mocht officieel niet geloof ik, maar de gids zei "dit is Mongolie en daar maakt het allemaal niet uit".

Maandag 27 augustus 2012. Onderweg naar Ulaan Baatar is het doel om vandaag naar Ulaan Savarga te gaan. Het is een ruine van een klooster tussen de bergen. Toen we klaar waren kwam de boswachter en moesten we belasting betalen omdat we wilden overnachten. De boswachter liet ons nog een plek zien waar een bron in de rotsen was, het water moest je op je ogen smeren dat zou goed zijn. Daarna liet hij ons een mooie plek zien om te kamperen. Hij hielp met het breken van het hout voor het kampvuur en dronk een biertje mee. We hadden BBQ met z'n allen. Als vlees hadden we schapenvlees gekocht, geen mooie lapjes maar een vrok schaap die je zelf maar aan stukken moest snijden. Ik denk dat we 20% van het vlees gebuikt hebben. De rest was bot en vet.

Dinsdag 28 augustus 2012. Laatste etappe naar Ulaan Baatar. Het is een enorme overgang van een kale vlakte naar een drukke stad. Er zijn elke dag enorme files in de stad en we deden er dan dus ook anderhalf uur over om naar de camping te rijden. Het was druk op de camping, een nederlandse bus moest het terrein verlaten en op straat gaan staan zodat wij naar binnen konden. 'S avonds met z'n vijven naar de nachtclub, erg gezellig!